தமிழ்நாடு தவ்ஹீத் ஜமாஅத் அமைப்பின் மாநில தலைவர் பக்கீர் முகமது அல்தாஃபி அவர்களின் நேர்காணல்
சித்திர சேனன்Apr 16, 2016
கேள்வி: உங்களைப் பற்றிய அறிமுகம்?
பதில்: என்னுடைய சொந்த ஊர் நெல்லை மாவட்டம் சேரன் மகாதேவியில்தான் பள்ளிப் படிப்பை படித்தேன். அங்கு ஐந்தாம் வகுப்புவரை படித்துவிட்டு, அதன்பிறகு இசுலாமிய மார்க்கம் குறித்த கல்விக்காக எனது பெற்றோர்கள் அனுப்பி வைத்துவிட்டார்கள். நெல்லை மாவட்டம் தென்காசியில் பத்தாண்டு காலம் மார்க்கக் கல்வியை முடித்தேன், 2002ன் இறுதியில் அது முடிந்தது. 2003ன் துவக்கத்தில் நான் இந்தக் கொள்கை, அமைப்பின்பால் ஈர்க்கப்பட்டு இதில் ஒரு பிரச்சாரகனாக உள்ளே நுழைந்து இன்றுவரையிலும் பணி செய்து கொண்டிருக்கிறேன். பள்ளிக்கூடத்தில் படித்தது ஐந்தாம் வகுப்பு வரையிலும்தான். அதன் பிறகு மார்க்கக் கல்வி என்று போய்விட்டேன். அதன் பிறகு சொந்த விருப்பத்தின்பேரில் எட்டாம் வகுப்பை தனியாக படித்து தேர்வு எழுதினேன், பத்தாம் வகுப்பும் எழுதினேன். திறந்த வெளி பல்கலைக்கழகம் முறையில் M.A வரலாறு படித்து அதற்குரிய சான்றிதழைப் பெற்றிருக்கிறேன்.
கேள்வி: தமிழ்நாடு தவ்ஹீத் ஜமாஅத் இயக்கம் எப்போது துவங்கப்பட்டது, எதற்காக துவங்கப்பட்டது?
பதில்: தமிழ்நாடு தவ்ஹீத் ஜமாஅத் என்கிற இந்த அமைப்பைப் பொறுத்த வரையிலும், இது 1980களின் துவக்கத்தில் கொள்கை ரீதியாக துவங்கப்பட்டது. அதற்குப் பிறகு அது பல்வேறு பரிணாமங்கள் அடைந்து பலதரப்பட்ட பெயர்களில் இயங்கியிருக்கிறது. அப்படியே கடந்து கடந்து கடந்து கடைசியாக 2003ல்தான் தமிழ்நாடு தவ்ஹீத் ஜமாஅத் என்கிற பெயரில் நாங்கள் பணி செய்ய ஆரம்பித்திருக்கிறோம். அதற்கு முன்பு பல பெயர்களில் இயங்கியிருக்கிறோம். இது 1980 களின் துவக்கத்தில் இதே கொள்கையை நடைமுறைப்படுத்துவதற்காக துவக்கப்பட்டது. இதனுடைய நிறுவனர் இராமநாதபுரம் மாவட்டம் தொண்டியைச் சார்ந்த பி.ஜெயினுலாபதி. அவருடைய பதவிக்காலம் முடிந்ததற்குப் பிறகு நாங்கள் இந்த நிர்வாகத்தை பொறுப்பேற்று நடத்தி வருகிறோம்.
இதனுடைய துவக்க நோக்கம் என்னவென்று கேட்டால், ஆரம்பத்தில் தூய இசுலாத்தை மக்களுக்கு அறிமுகப்படுத்துவது. இசுலாம் என்றால் என்ன?. அது முழுக்க இன்று மாற்று வடிவம் பெற்றிருக்கிறது. மக்கள் மத்தியில் முஸ்லீம்களே முஸ்லீம்களாக இல்லை. குர்ஆன் என்ன என்பதை முஸ்லீம்களே படிக்கவில்லை. நபிகள் நாயகத்தினுடைய போதனைகளை முஸ்லீம்களே விளங்கிக்கொள்ளவில்லை. எதையெல்லாம் இசுலாம் செய்யக்கூடாது என்று சொன்னதோ, அதை எல்லாவற்றையும் இசுலாத்தின் பெயராலேயே செய்துகொண்டிருக்கிறார்கள். குறிப்பாக இசுலாத்தில் இறைவன் ஒருவன், அவனுக்கு இணை துணை எதுவும் இல்லை என்பது இசுலாத்தினுடைய முக்கியமான ஒரு கோட்பாடு. இந்தக் கோட்பாட்டில் யார் தவறு செய்கிறார்களோ அவர்கள் முஸ்லீம்களே கிடையாது என்று குர்ஆன் திட்டவட்டமாக அறிவிக்கிறது. ஆனால் முஸ்லீம் என்று சொல்லிக்கொள்பவர்களே அந்தக் கோட்பாட்டில் தப்பு செய்கிறார்கள். இசுலாத்தின் தீர்ப்பின்படி சொல்வதாக இருந்தால் அவர்கள் முஸ்லீம்களே இல்லை என்றுதான் சொல்லப்படவேண்டும். அந்த அளவுக்குரிய வேலைகளை செய்துவிட்டு முஸ்லீம்களாக இருக்கிறார்கள். அவர்களுக்கு உண்மையான இசுலாத்தைப் புரிய வைக்க வேண்டும்.
முஸ்லீம் அல்லாதவர்களுக்கும் இசுலாம் தப்பாகத்தான் போய் சேர்ந்திருக்கிறது. இசுலாம் என்பது ஒரு தப்பான மார்க்கம், அது ஒரு சகிப்புத்தன்மையற்ற மார்க்கம் என்பது மாதிரியான கருத்துதான் பரவலாக சென்று சேர்ந்திருப்பதனால், தூய்மையான உண்மையான இசுலாத்தினுடைய வடிவத்தை மக்களுக்கு அறிமுகப்படுத்துவது, அதை நடைமுறைப்படுத்துவது போன்றவைதான் இயக்கத்தினுடைய பிரதானமான கொள்கை.
தூய்மையான இசுலாம் என்பது வெறுமனே பள்ளிவாசலைக் கட்டுவதும், அங்கு சென்று இறைவனுக்கு வழிபாடு செய்வதும் மட்டுமே இல்லை. அது அல்லாமல் உலகத்தில் மனிதர்களுக்கு என்னென்னவெல்லாம் செய்யவேண்டும், எப்படியெல்லாம் வாழவேண்டும் என்று எல்லாவற்றையும் இசுலாம் கற்றுத் தருகிறது. இசுலாத்தில் பொருளாதாரம் குறித்த அறிவுரைகள் இருக்கிறது,வழிகாட்டுதல் இருக்கிறது, ஒரு கணவன் மனைவியினுடைய வாழ்க்கை, இல்லறம், விவாகரத்து போன்ற அனைத்து செய்திகளும் சொல்லப்பட்டிருக்கிறது. ஒரு குழந்தை வளர்ப்புப் பற்றி பேசப்பட்டிருக்கிறது, சொத்துக்களை பங்கிடக்கூடிய முறை பற்றி சொல்லப்பட்டிருக்கிறது. ஒரு அரசியல் நிர்வாகத்தை எடுத்துச் செல்லவேண்டிய விதம் கற்றுத்தரப்பட்டிருக்கிறது, நண்பர்களோடு எவ்வாறு பழக வேண்டும் என்பது குறித்த விரிவான வழிகாட்டுதல் அதிலே கற்றுத்தரப்பட்டிருக்கிறது. பெற்றோர்கள் முதிய வயதினராக இருந்தால் அவர்களிடத்தில் எப்படியெல்லாம் பணிவோடும், பண்போடும், கனிவோடும் நடக்க வேண்டும் என்று அதுகுறித்த வழிகாட்டுதல் சொல்லப்பட்டிருக்கிறது. ஒட்டுமொத்தத்தில் சொல்வதாக இருந்தால் ஒரு மனித வாழ்க்கைக்குத் தேவையான அனைத்து அம்சங்களும் சொல்லப்பட்டிருக்கிறது. அப்படியானால் ஒருவகையில் எங்களது இயக்கத்தினுடைய நோக்கம், இலட்சியம் என்று சொல்வதற்கு விரிவான பொருள் சொல்வதாக இருந்தால் மனிதனை மனிதனாக வாழவைப்பது, மனிதனுக்குத் தேவையான எல்லா காரியங்களையும் செய்து கொடுப்பது அதுதான் எங்களது இயக்கத்தினுடைய பணியாக இருக்கிறது. அந்த வகையில் நிறைய பணிகளை நாங்கள் செய்கிறோம்.
உதாரணமாக குர்ஆனில் ஒரு செய்தி இருக்கிறது, இந்த மார்க்கத்தை பொய்ப்படுத்தியவன் யார் தெரியமா? என்று இறைவனே கேட்பதாக குர்ஆனில் ஒரு கேள்வி வருகிறது. கேள்வியை கேட்டுவிட்டு அதற்கு இறைவனே பதிலும் சொல்கிறான். என்ன பதில் சொல்கிறான் என்றால், அனாதைகளை யார் விரட்டுகிறாரோ, ஏழை எளியவர்களுக்கு யார் உணவு அளிக்க வில்லையோ அவர் இந்த மார்க்கத்தை பொய்ப்படுத்தியவர். விமர்சனத்திற்காக சொல்லவில்லை, புரிந்துகொள்வதற்காக சொல்கிறேன், ஒரு மதத்தை பொய்யாக்கியவர் என்றால் மதத்தினுடைய அடிப்படை கோட்பாடுகளாக இருக்கிற கடவுளைப் பொய்ப்படுத்துதல், அதனுடைய அடிப்படை வழிபாடுகளைப் பொய்ப்படுத்துதலைத்தான் அந்த மதத்தை மறுத்தவன் என்று சொல்வார்கள்.
ஆனால் இசுலாம் என்ன சொல்கிறது என்றால் அனாதைகள் பராமரிக்க வேண்டிய இடத்தில் அனாதைக் குழந்தைகள் இருக்கிறார்கள், நீ அவர்களை வீட்டிற்குள் வரக்கூடாது, உனக்கு ஆதரவு தரக்கூடாது என்று விரட்டியடித்தால் நீ இந்த மார்க்கத்தைப் பொய்ப்படுத்திவிட்டாய். பசியோடு ஒரு ஏழை இருக்கிறார், அவருக்கு உணவு கொடுப்பதற்கு உங்களுக்கு வசதி இருந்தால் உணவு கொடுக்க வேண்டும். உணவு கொடுப்பதற்கு வசதி இல்லையென்றாலும்கூட யாரிடத்தில் அந்த வசதி இருக்கிறதோ அவரை கொடுக்கச் சொல்ல வேண்டும். அந்த வேலையைக்கூட செய்யாவிட்டால் அப்பொழுதும் நீ மறுத்துவிட்டால் இந்த மார்க்கத்தைப் பொய்ப்படுத்திவிட்டாய் என்கிறது இசுலாம்.
இதையெல்லாம் மையமாக வைத்து அனாதை இல்லங்கள் நடத்துகிறோம், முதியோர் இல்லங்கள் நடத்துகிறோம். பேரிடர் நிகழ்வுகள் ஏற்படும்பொழுது பாதிக்கப்பட்ட மக்களுக்கு களமிறங்கி வேலை செய்கிறோம். முதலுதவி வண்டி(Ambulance) வசதிகளை எற்படுத்தி பாதிக்கப்பட்ட மக்களுக்கு செய்ய வேண்டிய உதவிகளை செய்துகொண்டிருக்கிறோம். இரத்ததான விழிப்புணர்வுகளை ஏற்படுத்தி வருகிறோம். இன்றைக்கு தமிழகத்தில் எடுத்துக்கொண்டால் கடந்த பத்தாண்டுகளாக ஏராளமான அமைப்புகள் இரத்த தானங்கள் செய்கின்றன. ஐம்பது ஆண்டுகள் வரலாறு கொண்ட கட்சிகள் எல்லாம் தமிழகத்தில் இருக்கின்றன, அவர்களும் செய்கிறார்கள். ஆனாலும் இதில் சிறுபான்மையினர் முஸ்லீம்கள், அந்த சிறுபான்மையினரில் ஒரு சிறிய அமைப்பாகத்தான் நாங்கள் இருக்கிறோம். அப்படிப்பட்ட எங்களுடைய அமைப்பு கடந்த பத்தாண்டுகளாக தமிழகத்திலே இரத்த தானத்தில், முதலிடத்தில் நாங்கள் இருக்கிறோம். பத்தாண்டுகளாக தமிழக அரசின் விருதை வாங்கிக் கொண்டிருக்கிறோம், நாங்கள்தான் முதலிடத்தில் இருக்கிறோம். இந்த அளவிற்கு மக்கள் நலப்பணிகளை செய்து வருகிறோம். இது முஸ்லீம்களுக்கானது மட்டுமல்ல, அனைத்து சமூக மக்களுக்கும் இந்த மாதிரியான பணிகளை நாங்கள் விரிவாக செய்து கொண்டிருக்கிறோம்.
கேள்வி: பரவலாக சமூகத்தில் வேறு என்ன சமூக சேவைகள் செய்துகொண்டிருக்கிறீர்கள்?
பதில்: எங்களுக்கு ஏறத்தாழ ஆயிரம் கிளைகள் தமிழகம் முழுவதும் இருக்கிறது. தமிழகத்தைத் தாண்டி பல்வேறு நாடுகளிலும் எங்களுக்கு கிளைகள் இருக்கிறது, இலங்கை, மலேசியா, சிங்கப்பூர், வளைகுடா நாடுகளான சௌதி அரேபியா, குவைத், பக்ரேன், கத்தார், அமொரிக்காவிலும் எங்கள் அமைப்பின் கிளை இருக்கிறது. ஆஸ்திரேலியாவிலும் எங்களது கிளை இருக்கிறது, கடந்த வாரம்தான் லண்டனில் எங்களது கிளை துவக்கப்பட்டிருக்கிறது. இதேமாதிரி பல இடங்களிலும், பல நாடுகளிலும் எங்களுக்கான கிளைகள் இருக்கிறது. இங்கே தலைமையிலிருந்து என்னவெல்லாம் வேலைகள் செய்கிறோமோ அனைத்தும் அனைத்துப் பகுதிகளிலும் செயல்படுகிறது. இங்கிருந்து நடப்பது மாதிரியான வேலைகளை கோவையில் இருக்கிற ஒரு கிளையில் செய்வார்கள் மற்றும் எல்லாப் பகுதிகளிலும் செய்துகொண்டே இருக்கிறார்கள்.
சமூகப் பணிகளை விரிவாக சொல்வதாக இருந்தால் நான் சொன்ன பணிகள்தான். இரத்ததானம் என்று எடுத்துக்கொண்டீர்கள் என்றால் அது முக்கியமான உயிர் காக்கிற சமூகப்பணி. அதில் தீவிரமாக செய்துகொண்டிருக்கிறோம். அரசு மருத்துவமனைகளோடு சேர்ந்து இரத்ததான முகாம்கள் நடத்துகிறோம். எங்களுடைய அமைப்பில் அவசர இரத்ததான வேலைகளுக்கென்று தனியாக ஒரு பொறுப்பாளர், ஒரு செயலாளரை நியமித்து அவர்களுடைய வழிகாட்டுதலின் பேரில் இந்த மாதரியான வேலைகளை நாங்கள் செய்துகொண்டிருக்கிறோம். கல்விப்பணி செய்வது,ஏழை எளிய மாணவர்களுக்கு உதவி செய்வது, பொருளாதார ரீதியாக அவர்களுக்கு உதவிகளைக் கொடுப்பது,வழிகாட்டுவது, எந்த கல்வி படிக்கலாம், எப்படி படிக்கலாம் என்பது மாதிரியான வேலைகளை செய்வது இவையனைத்தையும் நாங்கள் செய்துகொண்டிருக்கிறோம்.
கேள்வி: சமூக சேவை என்பது குறிப்பிட்ட முஸ்லீம்களுக்கு மட்டுமா அல்லது அனைவருக்கும் செய்கிறீர்களா?
பதில்: சமூகப் பணிகள் என்பது குறிப்பிட்ட முஸ்லீம்களுக்கு மட்டுமானது இல்லை. பொருளாதார ரீதியாக எங்களது மார்க்கத்தில் ஜக்காத் என்ற கடமை சொல்லப்பட்டிருக்கிறது. அது என்ன ஜக்காத் என்று கேட்டால், செல்வந்தர் அவருடைய செல்வத்தில் இரண்டரை சதவிகிதத்தை மார்க்கத்துக்காக கொடுத்துவிட வேண்டும். அதை ஏழை, எளிய மக்கள், கடன் பட்டவர்கள், திக்கற்று நிற்பவர்கள் போன்ற மக்களுக்கு பணத்தை செலவு செய்யவேண்டும். செல்வந்தரராக இருப்பவர் தன்னுடைய செல்வத்தில் இரண்டரை சதவிகிதத்தை கணக்கு பார்த்து கொடுத்துவிட வேண்டும் என்று இருக்கிறது. அந்தப் பணத்தை எங்களுடைய மக்கள் எங்களிடம் தருவார்கள். நாங்கள் தகுதியுடைய மக்களைப் பார்த்து கண்டறிந்து அவர்களுக்குத் தேவையான உதவிகளை செய்வோம். பொருளாதார ரீதியான உதவி, வாழ்வாதாரத்தை மேம்படுத்துவதற்கு, மருத்துவ உதவி, அறுவை சிகிச்சை என்று அனைத்துக்கும் வருவார்கள் அனைவருக்கும் செய்கிறோம். அனைத்து சமூக மக்களும் வருகிறார்கள், எல்லோருக்கும் எங்களுடைய பொருளாதார உதவி சென்றுகொண்டிருக்கிறது.
தற்பொழுது வெள்ள நிவாரணத்திற்காக நாங்கள் செயல்பட்டோம். அந்த வெள்ள நிவாரணத்திற்காக பயன்படுத்திய தொகை ஏறத்தாழ 33 கோடி ரூபாய். எங்களது அதிகாரப்பூர்வமான உணர்வு இதழில் அது சம்பந்தமான செய்திகள், கணக்கு வழக்குகள் எல்லாம் வந்திருக்கிறது. 33 கோடி ரூபாய் அளவிற்கு மக்களுக்கு நாங்கள் உதவி செய்திருக்கிறோம். அதில் பணமாகவே சுமார் 9 கோடி ரூபாய் கொண்டுபோய் கொடுத்திருக்கிறோம். சகட்டு மேனிக்கு நீ வைத்துக்கொள், நீ வைத்துக்கொள் என்று கொடுக்காமல் முறைப்படி பாதிக்கப்பட்டவர்கள் யார் என்பதை மாவட்டம் கிளை வழியாக 100 சதவிகிதம் துல்லியமாக பார்த்து பாதிக்கப்பட்டவர்களைக் கண்டறிந்து உதவிகளை செய்தோம். எந்த அளவிற்கு என்று கேட்டால், சென்னையில் நீங்கள் எடுத்துக்கொண்டால் அரசாங்கம் பாதிக்கப்பட்ட மக்களுக்கு செய்த உதவித்தொகை ஐந்தாயிரம் ரூபாய். நாங்கள் தமிழ்நாடு தவ்ஹீத் ஜமாஅத் சார்பில் பாதிக்கப்பட்ட மக்களுக்கு சென்னை, திருவள்ளுர், காஞ்சி பகுதிகளில் கொடுத்த தொகையின் அளவு பத்தாயிரம் ரூபாய்.
அரசாங்கம் ஐந்தாயிரம் ரூபாய் கொடுத்தது, நாங்கள் பத்தாயிரம் ரூபாய் கொடுத்தோம். அரசாங்கம் சொல்வார்கள் நாங்கள் நிறைய நபர்களுக்கு கொடுத்தோமே என்று, அவர்கள் பாதிக்கப்படாதவர்களுக்கெல்லாம் அள்ளிக் கொடுத்தார்கள். தேர்தல் எல்லாம் வருகிறது, பல நோக்கங்கள் எல்லாம் இருக்கும். சில நேரங்களில் கணக்கெடுப்பதற்குக்கூட அவர்களுக்கு சிரமம் இருக்கும். தனியாக பிரித்து எடுக்க முடியவில்லை. ஒரு தெருவில் பத்து பேர் பாதிக்கப்பட்டிருப்பார்கள், 5 பேர் பாதிக்கப்படாமல் இருப்பார்கள் என்பதை துல்லியமாக எடுப்பது கடினம். ஆனால் எங்களுக்கு தெருவுக்கு தெரு மக்கள் இருக்கிற காரணத்தினால் துல்லியமாக கணக்கெடுத்து பாதிக்கப்பட்ட மக்களுக்கு மட்டும் கொடுப்போம் என்று பத்தாயிரம் ரூபாய் உதவி செய்தோம். இதிலும் எந்த மதவேறுபாடும் இல்லை. வெள்ளம் என்ன முஸ்லீம்களை மட்டுமா அடித்தது, அனைத்து சமுகத்திற்கும் செய்திருக்கிறோம்.
கேள்வி: பண உதவி தவிர்த்து வேறு என்னென்ன உதவிகளை மக்களுக்கு செய்தீர்கள், அங்கு நடந்த நிகழ்வுகளில் மறக்கமுடியாத அனுபவம்?
பதில்: நிவாரணப்பணி ஆரம்பித்த துவக்க நாள் முதற்கொண்டு கிட்டத்தட்ட 15 நாட்களுக்கு நடந்த நிகழ்வுகள், பணிகள் அனைத்துமே என்னுடைய வாழ்வில் மறக்க முடியாத ஒரு அனுபவம்தான். அனைத்து நிகழ்வுகளுமே பசுமையாக எங்களது கண்களில் நிற்கிறது. ஆரம்ப நாளில் காவல்துறை அதிகாரிகள் களத்திற்கு வரவில்லை, பணியாற்றவில்லை, இராணுவம்கூட வந்து சேரவில்லை. முதல்நாள் இரவு மழை பெய்திருக்கிறது, மறுநாள் காலையில் எங்களுடைய தொண்டர்களோடு களத்தில் நிற்கிறோம். அன்றைக்கு களத்தில் சென்று வேலை செய்யும் நேரத்தில் தண்ணீர் காட்டாற்று வெள்ளமாக அடித்து ஓடிக்கொண்டிருக்கிறது. உள்ளே போனவர்கள் மீண்டு வருவார்களா என்ற கேள்விக்குறி உடைய நேரத்தில் நாங்கள் ஒவ்வொருத்தரும் ஒவ்வொரு முனையில் நிற்கிறோம். உள்ளே இருந்து சத்தம் கேட்கிறது, காப்பாற்றுங்கள் என்பது மாதிரி. ஏதாவது உதவி செய்யவேண்டுமே என்பதற்காகவேண்டி நாங்கள் பெரிய பெரிய கயிறுகளை எடுத்துக்கொண்டு எங்களால் முடிந்த அளவிற்கு தொண்டர்களை நிற்கவைத்து தூரத்தில் கட்டி ஒவ்வொருவரையாக இழுத்துக் கொண்டு வந்தோம். முதல் நாள் கயிறைக் கட்டி இழுக்கிறோம்.
காவல்துறை அதிகாரிகள் எல்லோரும் போகாதீர்கள், உங்களுக்கே அது இடைஞ்சலாகப்போய்விடும், மறுபடியும் உங்களைக் காப்பாற்ற நாங்கள் வரும்படி இருக்கும் என்று எங்களை அனுமதிக்கவில்லை. அவர்களுடைய கண்ணை மறைத்துவிட்டு, பின் வழியாகச் சென்று காப்பாற்றுகிற வேலைகளில் ஈடுபட்டோம். அன்றைக்கு ஒரு நாள் முடிந்துவிட்டது, அப்பொழுதுதான் எங்களுக்குத் தெரிந்தது, படகுகள் இல்லாமல் இங்கு வேலைசெய்ய முடியாது என்று. உடனே படகுக்காக அரசாங்கத்தை அணுகினோம், அதிகாரிகள், மந்திரிகளை சந்திக்கிறோம். எங்களுக்கு எந்த பதிலும் இல்லை, எங்கிருந்தும் படகு கிடைக்கவில்லை. நேரடியாக நாங்களே வண்டி எடுத்துக்கொண்டு மீனவர்களிடம் சென்று வாடகை பேசி வண்டியில் எடுத்துக்கொண்டு தண்ணீர் உள்ள இடங்களில் படகுகளை இறக்கிவிட்டோம். படகு போதுமான அளவிற்கு இல்லை. ஒட்டுமொத்தமாகவே எங்களுக்கு ஐந்து படகுகள்தான் கிடைத்தது.
படகு போதவில்லை என்றவுடனே அடுத்து இன்னும் தேவையிருக்கிறதே, இன்னும் செய்தாகவேண்டும் என்பதற்காக பேருந்தினுடைய இரப்பர்குழாய், லாரியின் குழாய் என்று இரப்பர் குழாய்களையெல்லாம் விலைக்கு வாங்கினோம். ஒவ்வொருவரும் ஒவ்வொரு இரப்பர் குழாயை எடுத்துக்கொள்ளுங்கள் அதில் ஒரு நபரை வைத்து கொண்டு வாருங்கள் என்று அனுப்பிவைத்தோம். குழாய்களும் போதவில்லை. குழந்தைகள் குளிப்பதற்காகப் பயன்படுத்துவார்களே அந்த மாதிரி காற்றடைத்த டப்களை வாங்கி இறக்கிவிட்டு அதில்போய் முடிந்தஅளவிற்கு கொண்டு வாருங்கள் என்று செய்தோம். அதுவும் எங்களுக்கு போதவில்லை. பெரிய பெரிய தண்ணீர் தொட்டியை(sintex) இறக்கி இரண்டாக அறுத்து, இரண்டாகப்பிரித்து, இரண்டு படகாக பயன்படுத்தி, இரண்டு பேரை அனுப்பி அழைத்துவாருங்கள் என்று செய்தோம். மண்ணெண்ணெய் டின் இரண்டை ஒன்றாக வைத்து கட்டி அதற்கு மேல் மட்டையை வைத்து அதில் ஒரு துடுப்பைப் போட்டு செல்லுங்கள் என்றோம். இது மாதிரி என்னென்ன வழிகளிலெல்லாம் மீட்பு பணி செய்ய முடியுமோ அது எல்லாவற்றையும் நாங்கள் செயல்படுத்தினோம். இது ஒரு வகையான பணி.
இரண்டு நாட்களுக்குப் பிறகு பசி என்றார்கள். உணவு தயாரிக்கிற வேலைகளில் ஈடுபட்டோம். சென்னையில் இருக்கிற அனைத்து இடங்களிலும், 150 க்கும் மேற்பட்ட அனைத்து கிளைகளிலும் உணவு தயாரிக்கப்பட்டது. 20 நாட்கள் வரையிலும் முழுமையாக அந்தந்த பகுதிகளில் 2000 பேர்களுக்கு, 3000 பேர்களுக்கு, 5000 பேர்களுக்கு என்று உணவுளை தயாரித்துக் கொடுத்துக்கொண்டே இருந்தோம். உணவு கொடுக்கப்போகிற நேரத்தில் பால் இல்லை என்றார்கள். பாலுக்கு தட்டுப்பாடு வந்தது, பால் விலையையும் வியாபாரிகள் அதிகரித்துவிட்டார்கள். அரை லிட்டர் 100 ரூபாய், 150 ரூபாய்க்கெல்லாம் விற்றார்கள். நாங்கள் வெளியூர்களிலிருந்து பால் பவுடரை வரவழைத்து மக்களுக்கு விநியோகம் செய்தோம். கொசுவர்த்தி கேட்டார்கள், கொசுவர்த்தியை இறக்குமதி பண்ணினோம். மெழுகுவர்த்தி கேட்டார்கள் மெழுகுவர்த்தியை விநியோகம் செய்தோம். அந்தக் காலகட்டத்தில் அவர்களுக்கு என்னென்ன தேவை இருக்கிறது என்று நாங்கள் உணர்ந்தோமோ அல்லது அவர்கள் கேட்டார்களோ அவை எல்லா வேலைகளையும் நாங்கள் செய்துகொடுத்தோம். அதில் மறக்கமுடியாத நிறைய நிகழ்வுகள், அனுபவங்கள் எங்களுக்குக் கிடைத்தது.
செட்டித் தோட்டம் என்கிற பகுதிகளில் துப்புரவு பணிகளில் ஈடுபட்டிருந்தோம், குப்பை அள்ளுகிற பணிகளை நாங்கள் செய்தோம். அப்பணியை செய்யும் பொழுது ஒரு பெரிய டிபன் பாக்ஸ் ஒன்று இருந்தது. அந்த பாக்ஸில் பத்து பவுன் நகை, ஒரு லட்சம் ரூபாய் பணம் இருந்தது. யாரோ அந்த வெள்ளத்தில் தவறவிட்டது. கடைசியில் விசாரித்ததில் ஒரு வயதான பாட்டியின் மகளுக்கு சொந்தமான பணம் இது. மகள் திருமணமாகிப் போய்விட்டார். திருமணமான அவருடைய கணவர் வீட்டில் நகையை வைத்தால் பாதுகாப்பு இல்லை என்று தன் தாய் வீட்டில் கொண்டு வந்து வைத்திருக்கிறார். வெள்ளத்தில் போய்விட்டது. எங்கே சென்றது என்று தெரியவில்லை, வீடே சோகத்தில் இருந்தது, ஊரே சோகத்தில் இருந்தது அந்தப் பெண்ணிற்கு என்னாகப்போகிறதோ தெரியவில்லை, கணவன் என்ன சொல்வானோ தெரியவில்லையே என்று. அது எங்கள் கையில் கிடைத்தது, அதைக் கொண்டு சென்று நேராகக் கொண்டுபோய் கொடுத்தோம். அது அவர்களுக்கு பெரிய நெகிழ்ச்சியான அனுபவமாக இருந்தது.
கேள்வி: தானே புயலில் தாங்கள் எந்த மாதிரியான உதவிகளை செய்தீர்கள்?
பதில்: தானே புயலிலும் பொருளாதாரம் ரீதியான உதவிகள், மீட்புப் பணிகள், உணவு வழங்குதல் என்று செய்தோம். இந்த வெள்ளம் ஏற்பட்ட சமயத்தில் செய்த உதவியை விட சிறிது குறைவாக இருந்தாலும் தேவையான அளவிற்கான பணிகளை நாங்கள் செய்தோம்.
கேள்வி: தமிழ்நாடு தவ்ஹீத் ஜமாஅத் இங்கு என்ன பணிகள் மேற்கிறார்களோ இதே பணிகள்தான் வெளிநாட்டில் இருக்கிற கிளைகளும், வெளி ஊரில் இருக்கிற கிளைகளும் செய்கிறார்களா?
பதில்: வெளிநாடுகளில் இருப்பவர்களைப் பொறுத்தவரையில் இங்கு இருக்கும் தேவை அளவிற்கு அவர்களுக்கு இருக்காது. எங்களுடைய முக்கிய குறிக்கோள் ஒன்று இருந்தாலும்கூட அதில் சில இடங்களுக்குத் தகுந்தாற்போன்று சில வேலைகள் கூடும், சில வேலைகள் குறையும். உதாரணமாக இங்கு பிரச்சார நிகழ்ச்சிகளை அதிகமாக நடத்துவோம். வாரத்திற்கு 200, 300, 500, 600 என்று வாராந்திரமாக கணக்குப்போட்டுப் பார்த்தால் ஆயிரக்கணக்கான கூட்டங்கள் ஒரு வாரத்திற்கே நடந்துவிடும். ஒரு மாவட்டம் என்று எடுத்துக்கொண்டால், மாவட்டத்திற்கு 50 கிளைகள் இருந்தது என்றால் ஒவ்வொரு கிளைகளிலும் ஒரு கூட்டம் நடத்துவார்கள். பெண்களை மட்டும் ஏற்பாடு செய்து அவர்களுக்கான அரங்க நிகழ்ச்சி நடத்துவார்கள். மாணவர்களுக்கான வழிகாட்டுதல் முகாம் நடத்துவார்கள். வாராந்திரமாகவே பல்லாயிரக்கணக்கான நிகழ்ச்சிகள் தமிழகத்தில் நடக்கிறது பிரச்சார இயக்கங்கள் மற்றும் பல்வேறு செய்திகளை சொல்வதற்கு.
ஆனால் வெளிநாடுகளில் பார்த்தீர்கள் என்றால் அதற்கான தேவைகள் இருக்காது. மக்களை ஏற்பாடு செய்து வாராந்திரமாக ஒரு பெரிய பொதுக்கூட்டங்களை ஏற்பாடு செய்ய முடியாது, அது குறையும். அதே மாதிரி அரசாங்கத்தை மீறி அங்கு எதுவும் செய்துவிட முடியாது. நாம் சொந்த நாட்டு குடிமக்கள், நாம் இங்கு வேலை செய்வது மாதிரி, வெளியூருக்கு வேலைக்குச் சென்றிருக்கிற மக்கள் நாம் செய்யும் அளவிற்கு செய்ய முடியாது. அதனால் சில வேலைகள் குறையும். அப்படி குறைந்தாலும்கூட அவர்கள் அங்கு இருந்துகொண்டு இங்கு என்ன செய்யமுடியுமோ, அதாவது இங்கு இருக்கிற மக்களுக்கு உதவிகள் செய்வது, ஆர்வம் ஊட்டுவது, பொருளாதார ரீதியாக மக்களுக்கு உதவிகள் செய்வது மாதிரியான வேலைகளில் அவர்கள் பங்கெடுத்துக்கொள்வார்கள்.
கேள்வி: தாங்கள் செய்யும் சமூகப் பணிகளுக்கான நிதி உதவிக்கு என்ன செய்கிறீர்கள்?
பதில்: பொருளாதார ரீதியான விடயம் மிக மிக முக்கியமான ஒரு கேள்வி. எல்லோருக்கும் வருகிறமாதிரியான கேள்வி. 33 கோடி ரூபாய் என்பது இன்றைக்கு அரசாங்கத்திற்கு அடுத்தபடியாக தவ்ஹீத் ஜமாஅத்-ன் பொருளாதாரம்தான் இந்தக் கணக்கில் நிற்கிறது. வேறு யாருமே இவ்வளவு பெரிய தொகை செய்யவில்லை. அப்படியென்றால் எப்படி உங்களுக்குக் கிடைக்கிறது. ஏதோ வெளிநாட்டு நிறுவனங்களிடமிருந்து வாங்குகிறார்களா? என்கிற ஒரு சந்தேகம் இதில் எழும். நாங்கள் எங்களது இயக்க விதிகளிலேயே எங்களுக்கு நாங்களே போட்டுக்கொண்ட கட்டுப்பாட்டில் ஒன்று, என்னவென்று கேட்டால் வெளிநாட்டு அரசிடமிருந்தோ, வெளிநாட்டு நிறுவனங்களிடமிருந்தோ எங்களுடைய இயக்கத்திற்காக தேவைக்காக எந்தப் பணமும் பெறுவதில்லை என்று ஒரு விதியை எங்களுக்கு நாங்களே போட்டு வைத்திருக்கிறோம்.
தருவார்களா? மாட்டார்களா? என்றால் தருவார்கள். அந்த வாசலை திறந்துவிட்டால் எங்களுக்கு இலட்சம் இலட்சமாகக் கொட்டும், கொட்டுவதற்குரிய வாய்ப்பு இருக்கிறது. ஆனால் நாங்கள் திறக்க மாட்டோம். எங்களை ஏன் இப்படி வைத்திருக்கிறோம் என்று கேட்டால் அந்தப் பணம் வாங்கி மக்களுக்கு செய்யக்கூடாது என்பதற்காக இல்லை. ஒரு காரியத்தில் எப்பொழுது ஈடுபாடும், அதை கடைசி வரையிலும் காப்பாற்றவேண்டும் என்கிற உணர்வு வரும் என்று கேட்டால், அதற்காக நான் மிகவும் சிரமப்பட்டு செய்கிற நேரத்தில்தான். எதைக்கொடுத்து எதை பெறுகிறேன் என்பதை வைத்துத்தான் அதைக் காப்பாற்ற நினைப்பேன். ஒரு லட்சம் ரூபாய் கொடுத்து ஒரு பொருளை வாங்கினால் அதை காப்பாற்றுக்கொள்கிற அளவுக்கு, ஒரு ரூபாய் கொடுத்து ஒரு பொருளை வாங்கினால் காப்பாற்ற மாட்டேன்.
ஒரு ரூபாய் கொடுத்து ஒரு சாக்லெட் வாங்குகிறேன் அது கை தவறி சாக்கடையில் விழுந்துவிட்டது, சரி அதை எடுக்கவேண்டாம் என்பேன். அதே ஒரு லட்சம் ரூபாய் கொடுத்து வாங்கிவந்த ஒரு நகை சாக்கடையில் விழுந்தது என்றால் போ என்று விடுவேனா?. நான் கொடுத்திருப்பது பெரிய இழப்பு இவ்வளவு பெறுமானமுள்ளதைக் கொடுத்து இதை வாங்கியிருக்கிறோம் என்றால் வாங்கியதைக் காப்பற்றவேண்டும் என்கிற உணர்வு நமக்கு இருக்கும். அந்த அடிப்படையில் நாங்கள் வேலைகள் செய்து கொண்டிருக்கிறோம். எங்கிருந்தோ பணம் வருகிறது, அதை தூக்கிக் கொடு, அதை வைத்து பள்ளிவாசல் கட்டு, அதை வைத்து ஒரு கூட்டத்தை நடத்து என்றால் இதனுடைய பெருமானம் பெரிதாக நிற்காது. கடைசிவரையிலும் நான் இதை கட்டிக் காப்பாற்ற வேண்டும் என்றால் கடினப்பட்டு உழைக்க வேண்டும்.
அதற்கு நாங்கள் என்ன செய்கிறோம் என்றால் தெருத்தெருவாக வசூல் செய்கிறோம். எங்களுடைய உறுப்பினர்களிடம் வசூல் செய்கிறோம், ஆதரவாளர்களிடம் வசூல் செய்கிறோம், பொதுமக்களிடம் வசூல் செய்கிறோம். ஒவ்வொரு வேலைகளையும் பொதுமக்கள் தருகிற பணத்தை வைத்துத்தான் நாங்கள் நடத்துகிறோம். அந்த வகையில் வெள்ள நிவாரணத்திற்காக அறிவிப்பு செய்தோம். வெள்ளநிவாரணத்திற்காக நானே பேசி ஒரு ஒலி அமைவை (Audio)வெளியிட்டேன். அதில், பெரிய தேவை இருக்கிறது, பல்லாயிரக்கணக்கான மக்கள் பாதிக்கப்பட்டிருக்கிறார்கள், மக்களே உதவி செய்யுங்கள் என்று ஒரு அறிவிப்பு மட்டும்தான் வெளியிட்டோம். ஏற்கனவே கடந்த காலங்களில் மக்கள் எங்களது பணியை பார்த்திருக்கிற காலத்தினாலேயும், நாங்கள் பொருளாதாரத்தில் எவ்வளவு நேர்மையாகவும், நியாயமாகவும் நடந்திருக்கிறோம் என்பதை அவர்கள் தெரிந்துகொண்ட காரணத்தினாலும் இவ்வாறு அள்ளிக் கொடுத்திருக்கிறார்கள். நாங்கள் ஒவ்வொரு காசிற்கும் துல்லியமாக கணக்கை வெளியிட்டுவிடுவோம்.
இன்னும் சொல்வதாக இருந்தால், இதில் கூடுதலாக ஒரு செய்தியைச் சொல்ல வேண்டும். வெள்ளம் வருவதற்கு எட்டு மாதங்களுக்கு முன்பாகவே திருச்சியில் ஒரு மாநாடு நடத்தத் திட்டமிட்டிருந்தோம். ஷிர்க் ஒழிப்பு மாநாடு என்கிற பெயரில் ஒரு மாநாடுக்குத் திட்டமிட்டிருந்தோம். ஜனவரி 31ல் அந்த மாநாடு நெருங்கி வந்துவிட்டது. டிசம்பரில் வெள்ளம். மாநாட்டுப் பணிகள் நெருக்கடியான காலகட்டம். மாநாட்டுப் பணிகளுக்காகவும் வசூல் செய்ய வேண்டும், வேலைகளும் செய்யவேண்டும். அந்த நேரத்தில் வெள்ளம் வந்துவிட்டது. இதில் எதற்கு முன்னுரிமை கொடுத்து செயல்படுத்துவது என்ற கேள்வி வந்துவிட்டது. இதற்கு தந்தால் அதற்கு மக்கள் தருவார்களா? தரமாட்டார்களா? என்ற சந்தேகம் எல்லாம் வந்துவிட்டது. இந்த நேரம் ஒரு பெரிய நெருக்கடியான நேரம்தான். ஆனாலும் மக்கள் பணி முக்கியம். மக்கள் பாதிக்கும்பொழுது நான் மாநாடு அறிவித்துவிட்டேன், மாநாடு நடத்தப்போகிறேன் என்று மக்களுக்கு செய்யக்கூடிய பணியை விட்டுவிடக்கூடாது, எப்படியோ ஒரு வழியாக இறைவனுடைய உதவி கிடைக்கும் என்று நாங்கள் அந்த வேலையை செய்தோம்.
மாநாட்டுக்கு எங்களுக்கு கைப்பிடித்தம் இருக்கிறது, பணம் வந்து சேரவில்லை. அந்த நேரத்தில் எங்களது கையில் எறத்தாழ 8 கோடி ரூபாய் வெள்ள நிவாரணத்திற்காக வந்த பணத்தை வைத்திருக்கிறோம். மிகவும் குறைவான செலவு மாநாட்டுக்கு தேவைப்படுகிறது. ஆனால் அதற்கு பணம் இல்லை. நாங்கள் நினைத்திருந்தால் அங்கிருந்து ஒரு கட்டை இங்கு மாற்றியிருக்க முடியும். ஆனால் எங்களுக்கு கடவுள் பார்க்கிறார். யாருக்கு எதற்குக் கொடுத்தார்களோ,அது அதற்கு அதை செய்தாக வேண்டும். இந்தப்பக்கம் கொடுத்துவிட்டுகூட, யாரோ பத்துபேர் கொடுத்தார்கள் என்று கணக்கு காட்ட முடியும். ஆனால் மறுமையில் கடவுளுக்கு பதில் சொல்லவேண்டுமே என்பதற்காக வேண்டி அவ்வளவு பணத்தையும் கொண்டு சென்று ஊர் தெரியாதவர்கள், பெயர் தெரியாதவர்கள், முகம் தெரியாத மக்களை அழைத்து அழைத்து பணத்தைக் கொடுத்துவிட்டு நாங்கள் மாநாட்டிற்கு திண்டாடிக்கொண்டிருந்தோம்.
நாங்கள் இந்த அளவிற்கு நேர்மையாக இருப்பதை மக்கள் களத்தில் பார்ப்பார்கள். இத்தனை கோடி ரூபாய் வந்திருக்கிறது என்றால் இவர்கள் ஏன் வசூலுக்கு வருகிறார்கள். 500க்கும் 1000க்கும் ஏன் கையேந்துகிறார்கள். தேவையே இல்லையே என்று மக்களுக்குத் தெரியுமல்லவா. அப்பொழுது அவர்களுக்கு நம்பகத்தன்மை கூடுகிறது. இவர்கள் கண்டிப்பாக அதிலிருந்து பணம் எடுக்கவில்லை என்ற நம்பகத்தன்மை அவர்களுக்கு வருகிறது. இந்த மாதிரி நேர்மை, நியாயத்தை மக்கள் உணர்ந்த காரணத்தினால் இவர்களிடத்தில் கொடுத்தால் பாதிக்கப்பட்ட மக்களுக்குத்தான் இது சென்று சேரும். அவர்களுடைய சொந்த இயக்கத்திற்காகவோ, தன் சுயநலத்திற்காகவோ பயன்படுத்திக்கொள்ள மாட்டார்கள் என்பதனால் மக்கள் எங்களுக்கு அள்ளித் தருகிறார்கள். நாங்கள் அதைக் கொண்டு மக்கள் சேவைகள் செய்கிறோம்.
கேள்வி: நிவாரண உதவிகள் செய்கிறபொழுது அங்கு ஏதாவது உங்களுக்கு பிரச்சனைகள், இடையூறுகள் ஏற்பட்டதா?
பதில்: அந்த மாதிரி எங்களுக்கு எந்த இடையூறும் வரவில்லை. ஏற்கனவே எங்களது இயக்கம், கட்டமைப்பு எல்லாமே அரசாங்கத்திற்குத் தெரியும். அவ்வாறு சென்றால் வம்பு, இவர்கள் மல்லுக்கு நிற்பார்களோ என்று எண்ணுவார்கள். போராட்டம் என்று நாங்கள் துவக்கத்திலிருந்தே போராளியாக இருக்கிறோம், சிறிய விடயமாக இருந்தாலும் எதிலுமே நேர்மையை விட்டுக்கொடுப்பதிலோ எங்களுடைய உரிமையை விட்டுக்கொடுத்திலேயோ நாங்கள் சம்மதிக்கவே மாட்டோம், கடுமையாக எதிர்ப்போம். அது அற்பமான செய்தியாகத் தெரியும் உலகத்திற்கு. ஆனால் உரிமைப் பிரச்சனையாக இருந்தாலும் ஒரு ரூபாயாக இருந்தாலும் சண்டை போடுவோம். அள்ளிக் கொடுப்பது ஒரு கோடியைக் கொடுப்போம், ஆனால் ஒரு ரூபாயை அநியாயமாக என்னிடமிருந்து பிடுங்க நினைத்தால் அதற்கு உயிரே போனாலும் பரவாயில்லை என்று நிற்போம். எங்களது மார்க்கம் அப்படித்தான் சொல்கிறது எங்களுக்கு. தன்னுடைய பொருளை காத்துக்கொள்கிற சண்டையில் கொல்லப்படுகிறவன் இறைவனுடைய பாதையில் உயிர் தியாகம் செய்த ஒரு மனிதனுக்கு ஒப்பானவனாவான் என்று சொல்லப்பட்டிருக்கிற காரணத்தினால், இப்பொழுது இத்தனை கோடி கொடுத்தோமே. பாபர் மசூதி பள்ளிவாசலுக்காக அவ்வளவு போராட்டங்களை நாங்கள் நடத்தியிருக்கிறோம். அதோடு ஒப்பிடும்பொழுது ஒரு சின்ன தொகைதான். கட்டடத்திற்காக நிலத்திற்காகப் பார்த்திருந்தால் அதை விட்டுதள்ளு இன்னொரு இடத்தில் வாங்கி சென்றுவிடலாம் என்று சொல்லிவிடலாம். ஆனால் அது எங்கள் உரிமைப் பிரச்சனை. அதனால் எங்களிடத்தில் அதிகமாக முட்டல், மோதல்கள் ஏற்படவில்லை.
கேள்வி: இந்த இயக்கம் பிற்காலத்தில் அரசியல் கட்சியாக மாறுமா?
பதில்: அரசியலுக்கு போவதற்கான வாய்ப்பு சாத்தியக்கூறு இல்லைவே இல்லை. ஏனென்றால் அதையும் எங்களது விதிகளில் நாங்கள் உருவாக்கி வைத்திருக்கிறோம். இந்த அமைப்பு ஒரு காலத்திலேயும் அரசியலில் ஈடுபடாது என்றுதான் முடிவெடுத்து வைத்திருக்கிறோம், ஈடுபடமாட்டோம். இத்தனை கோடி ரூபாயை வேறு யாருக்கும் கொடுக்காத தொகையை மக்கள் எங்களை நம்பி தருகிறார்கள் என்றால் நாங்கள் மக்களிடத்திலே பெற்றிருக்கிற நம்பிக்கைதான் இதற்கான மூலதனம். இந்த நம்பிக்கையை எப்படி பெற்றோம் என்றால், இவர்கள் தங்களுக்காக பாடுபடுகிறவர்கள் இல்லை, நமக்காக பாடுபடுகிறவர்கள் என்கிற உணர்வை அவர்களுக்கு ஏற்படுத்தியிருக்கிறோம்.
என்னை எம்.எல்.ஏ-வாக மாற்று, என்னை எம்.பி.யாக மாற்று என்று நாங்கள் சென்று நிற்காததால் இந்த உணர்வு ஏற்பட்டுள்ளது. இவன் அவனுக்கு ஓட்டு கேட்டு வரவில்லை, எனக்காகவேண்டி போராடியிருக்கிறான். சாலையை சுத்தம் செய் என்று போராடினான், சாலை ஏற்படுத்தித்தா என்று போராடினான். அவர்கள் வீடுகட்டுவதற்காகவோ, அவர்கள் எம்.எல்.ஏ ஆவதற்காகவோ, அவர்கள் எம்.பி ஆவதற்காகவோ போராடவில்லை என்கிற அந்த உணர்வு உண்டானதினால்தான் மக்களுடைய அபிமானத்தைப் பெற்றிருக்கிறோம். அதனால் இந்த அபிமானத்தை நாங்கள் இழக்க விரும்பவில்லை. இன்னும் சொல்லப்போனால் அரசாங்கத்தை கையில் வைத்துக்கொண்டு செய்கிறவர்களை விட, மக்கள் பலத்தை கையில் வைத்துக்கொண்டிருக்கிறவர்கள் அதைவிட பல மடங்கு வேலை செய்ய முடியும். நாங்களே பல போராட்டங்கள், பல விடயங்களை அரசாங்கத்திடமிருந்து பெற்றிருக்கிறோம். எப்படி பெற்றோம் என்றால் மக்கள் சக்தியின் வழியாக.
இவ்வளவு மக்கள் கோரிக்கை வைக்கிறார்கள் நீங்கள் இதை செய்துகொடுங்கள் என்று கோரிக்கை வைக்கும்பொழுது வேறு வழியில்லை, செய்துகொடுக்க வேண்டிய கட்டாயத்தில் இருக்கிறான். முதல்வராக இல்லாமல் இருக்கலாம், பிரதமராக இல்லாமல் இருக்கலாம் ஆனால் ஒரு பிரதமரும் ஒரு முதலமைச்சரும் செய்யக்கூடிய வேலை அதாவது நம்மால் என்னவெல்லாம் முடியுமோ அவற்றை செய்யவைத்திட முடியும்,மக்கள் பலம் இருந்தால். அதனால் நாங்கள் அரசியலில் இறங்குவது என்பது வாய்ப்பே இல்லை. இன்னும் சொல்லப்போனால் அரசியல் களம் என்பது பல்வேறு கொள்கை சமரசங்களோடு கூடியதாகத்தான் இன்றைக்கு இருக்கிறது. சந்தர்ப்பவாதத்திற்குப் பெயரே அரசியல் என்று மாறிப்போய்விட்டது. அப்படிப்பட்ட சூழ்நிலையில் நாங்கள் அங்கு போனோம் என்றால் பல விடயங்களை சமரசம் செய்ய வேண்டும். குறிப்பாக பொய் வாக்குறுதி தருவது அல்லது ஏதாவது ஒரு பெரிய கட்சியை ஆதரிக்கும்பொழுது அவர்கள் செய்யக்கூடிய தவறுகளுக்கு துணைபோவது, அவர்கள் செய்யாத விடயங்களையெல்லாம் மிகைப்படுத்தி புகழ்வது இவையெல்லாம் எங்களிடம் இருக்காது. நாங்கள் அந்த மாதிரி சமரசங்களையெல்லாம் செய்து கொள்கையை இழந்து அரசியலில் நின்று அதிகாரம் பெறவேண்டிய அவசியம் இல்லை என்று முடிவில் இருக்கிறோம்.
சித்திர சேனன்
இவரது மற்ற கட்டுரைகளைக் காண இங்கே சொடுக்குங்கள்.
கருத்துக்கள் பதிவாகவில்லை- “தமிழ்நாடு தவ்ஹீத் ஜமாஅத் அமைப்பின் மாநில தலைவர் பக்கீர் முகமது அல்தாஃபி அவர்களின் நேர்காணல்”