தொகுப்பு கவிதை (குளவிக் கூடு, ஒளிப்பிழம்பான பாதை, ஓய்வு, அச்சு)
இல. பிரகாசம்May 25, 2019
குளவிக் கூடு
‘ஈ’ என்ற ஓசை காதுக்குள் புகுந்து கொள்கிறது.
அது, தான் கட்டிய கூட்டிற்குள் நுழைய
ஏன் என்னிடம் அனுமதி கேட்கிறது?
கஜா புயல் தாக்கிய போது எங்கே சென்றது
அந்தக் குளவி?
எங்கே ஒளிந்திருக்கும்?
அதன் பிள்ளைகள் என்ன ஆனது?
என்ற கேள்விகள்
அதனுடைய ‘ஈ’ ஒலியோடு துளைத்துக் கொண்டிருந்தது.
யாரும் குளவிக்கு அடைக்கலம் தருவதில்லை
எனத் தீர்மானித்து விட்டார்கள் என நினைக்கிறேன்.
குளவியின் கூடுகளில் லார்வாக்களும், சில பூச்சிகளும்
அடைக்கலம் கொள்கின்றன.
எனது அறை முழுக்க குளவிக் கூடுகள்
அதில் எனக்கும் ஒரு அறையை ஒதுக்கும் படி
ஒப்பந்தம் செய்து கொண்டேன்.
‘ஈ’யெனப் பறக்கும் குளவியானேன்
கூடு பெரிதாகிக் கொண்டிருக்கிறது,
இன்னும் சில நாட்களில் அதில் கரையான்கள் குடிகொள்ளும்
பின்பு பாம்புகள்.
ஒளிப்பிழம்பான பாதை
ஒளிப்பிழம்பு வழிந்தோடிய பாதையில்
ஒளிப்பிழம்பு போய்க்கொண்டிருந்த அதன் பாதையில்
ஒளிப்பிழம்பு ஒளிர்ந்தபடியே பெயர்ந்து கொண்டிருந்த
அதனுடைய பாதையில்
தானும் நடந்து கொண்டிருந்தான்
பாதை ஒளிப்பிழம்பாய் இருந்தது
அவனும் அதன் ஒளிப்பிழம்பில் தான் செல்லவேண்டிய
பாதையெதுவென கண்டடையும் பேராவல் கொள்ள
அவனுடைய பாதையருகில் அவனைக் கடந்து சென்றுகொண்டிருந்தது
அதே சாயலிலான வேறொரு ஒளிப்பிழம்பு.
ஓய்வு
வலதுகாலின் மேல் இடதுகாலை கொஞ்ச நேரம்
இடதுகாலின் மேல் வலதுகாலை கொஞ்ச நேரம்
நடந்து நடந்து நடந்து அசதி அசதி என்றபடி
ஓய்வுதேடும் கால்களுக்கு நரம்புகளுக்கு வலிமருந்தாய்
ஆப்பிள் ஒயின்கொஞ்சம் கேட்கும்
சோர்ந்து போகும் உடலை கிடத்த.
அச்சு
படுக்கையில் உடலின் அச்சு பதிந்திருந்தது
வெறுந்தோல் மட்டும் என்னுடன்
மிச்சம் இருப்பதெல்லாம் எவையென
நான் எங்ஙனம் விளங்கிக்கொள்ள.
இல. பிரகாசம்
இவரது மற்ற கட்டுரைகளைக் காண இங்கே சொடுக்குங்கள்.
கருத்துக்கள் பதிவாகவில்லை- “தொகுப்பு கவிதை (குளவிக் கூடு, ஒளிப்பிழம்பான பாதை, ஓய்வு, அச்சு)”