தொகுப்பு கவிதை (வா பகையே வா!, பேசும் மௌனம்)
தொகுப்புJun 30, 2018
வா பகையே வா!
-
யாது கேட்டனர் எம் மக்கள்?
பொன் வீதிகளா? வைர அணிகளா?
வறுமை ஒழிக்கவா? பசி ஆற்றவா?
மூச்சை நிறுத்தும் புற்றின் வேரறுக்க
போர்த்தொடுத்தனர் அமைதி வழியில்
ஓநாய் கனவான்களே, குற்றமோ அது?
காற்றும், நீரும் உயிர்க்கொல்லும் கோடரி
ஆவதை தட்டிக் கேட்டதற்கா பொட்டில்
சுட்டீர்கள்? சிட்டுப் பெண்ணின் உதட்டை
கிழித்தெறிந்தீர்கள்? ஈயத் தாது தண்ணீரும்
மாசடைந்த காற்றும் இல்லா புதிய பூமி புதிய வானம்
வேண்டும் என்றதற்கா கொழுந்து விட்டெரியும்
தீயில் இறுக மூடிய கொதிகலனுள் எம் மக்களை எரித்தீர்கள்? எரிந்த எங்கள் பிள்ளைகளின் கனவையும்
சாம்பலையும் ஏந்தி நீல விழிகளோடு சாக்காட்டின் அருகில் உங்கள் வேரறுக்க காத்துக் கிடக்கிறோம்
வா பகையே வா, சாக்காடு உனக்கும் உண்டு!
பேசும் மௌனம்
- அம்பிகா குமரன்
பேசும் நேரங்களைவிட
மௌனத்திற்கே அதிகச்
சொற்கள் தேவைப்படுகின்றன
திராவகச் சொற்களில்
எரியும் நிமிடங்கள்தான்
நகர்தலுக்கான
திசைகளை மாற்றியமைக்கின்றன
உமிழப்படும் எச்சிலின்
எதிர்மறை வினையில்தான்
நேர்மறைகள்
நனைந்து கொண்டிருக்கின்றன
பிரித்தறியும் உள்அழுக்குகள்
அடுத்தவர் முதுகையே
தேர்ந்தெடுக்கின்றன
உள்ளத்தின் நிறையாமை
நடுநிலையை வென்றுவிட்டு
சுயநலச் சேற்றில் பரிதவிக்கிறது
இங்கே
மௌனத்திற்கே அதிக
சொற்கள் தேவைப்படுகின்றன
தொகுப்பு
இவரது மற்ற கட்டுரைகளைக் காண இங்கே சொடுக்குங்கள்.
கருத்துக்கள் பதிவாகவில்லை- “தொகுப்பு கவிதை (வா பகையே வா!, பேசும் மௌனம்)”